با تو گفته ام رسوا نشده ام. آنگاه که اشکهایم را به پایت ریختم
نیشخند ندیدم. هر گاه که تو از راه میرسی غمی زیبا تمام وجودم
را فرا میگیرد. و این اندام نحیف زیر بار غم ها و سختی ها جان میگیرد.